| |
|
| |
Murat KARAAĞAÇ
- Hoşçakal İstanbul - 1
|
|
|
|
| |
|
|
|
Bana ait olmayan bir lisanla boğuluyorum
Çığlıklarının arasında....
Bir "elveda"yı daha kaldıramam,
Biliyorum....
İşte bu yüzden;
Hoşçakal İSTANBUL........
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
YİTİK DANSÇI
Ey kelimelerin efendisi
Ey ki yalnızlığımın gerçek sebebi sevdalarım.
Sonu, sonsuzluğumdan daha da öte
Ucu bucağı bu dünyaya sığmayan yürek,
Yok mu dermanı
Bu malazlanmalarımın?
Aşka tefeli bu kadere
Dur durak yazmaz mı Tanrı..?
Ya gerçeğime gebe kaldıysa tüm hayallerim.
Nur mu olayım gecelerine girmeye
Haraza mı düşman ellerinde..?
Sevdaya kaç vakit var şair,
De ki; düşlerine şekil vermekten geç artık...
Ya da
Sus ki, kapansın perde...
Yalnızlığım gerçeğini katmerliyeyim....
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ÖLÜM AĞRISI
Bu boş sokakların yok kitaplarda
Ya sarayların, beylerin
Ya surların, kulelerin memleketisin sen...
Balaban bir çocuk ağrısı sende hayat
Nazik ve ağlamaklı hep....
Oysa ben yüreğimi sökecek kadar
İstanbul'um bu akşam...
Bir vapurun sırtından,
Kendi boğazıma tükürecek kadar da mert...
Ceddime halt edecek kadar cesurum...
İstanbul'um bu akşam...
Ve son kez bu kadar cesurum....
|
|
| |
|
|
 |
|
