|
|
|
Murat KARAAĞAÇ
- Hoşçakal İstanbul - 3
|
|
|
|
|
|
|
Girdiğim her denklemde ben bir bilinmeyen,
Ve tüm sonuçlar seni gösteriyor üstelik...
Hem kaç bedene bölünür ki ıssızlığı insanın.
Kaç dağ göçertilebilir,
Kaç gafur sevda harcanır yalnızlıklara..?
Kaç kez utanabilirsin yaptıklarımdan
Söyle..!
Daha ne kadar savunabilirsin bu sevdayı.
Girdiğim her denklemde ben bir bilinmeyen,
Ve sonuca ulaşmak çok zor artık...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
3 / 2 - MADRABAZ
Diz kapaklarımda bir sızı,
İçimde mavi sevdalardan kalma
Yarım yamalak hayaller.
Dizelerimde insanlık adına,
Hiçbir şey bırakmadın...
Ey şehir,
Var git yoluna...
Yaralıyım,
Medar olmam sana...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
3 / 3 - SON MEVSİM
Bahar kokar sabah,
Kahvaltı;
Zeytin, ekmek ve su...
Araya kış girer,
Bir kar
Bir soğuk. Sorma
Üşürsün sıcak yatağında
Yoksam üstelik hayallerinde
Üşür,
Sofrandaki ekmek bile...
Bir yağmur yağar bu kente,
Kesilesi başıma saplanır her damla
Araya bir müzik girer,
Bir enstantane hayal gözlerime...
Çekip gitmek zordur anla,
Ve yaşamak sonsuzu hayalde...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
3 / 4 - SEVGİLİYE
Bu kez kendin için söyle
Dirilirmi fanustaki kalp..?
Okşandıkça yeniden çıkar mı
Dökülen saçlarım...
Ya da geldiğimde
Sanki hiç gitmemişim gibi bakabilir misin yüzüme..?
Hiç sevmemişsin gibi kimseyi,
Beni yeniden sevebilir misin..?
|
|
|
|
|
 |
|