|
|
|
|
Son bir kez de olsa,
Kirletmeliydin yüreğimin maviliğini.
Çünkü;
Şarabımı da vurdum dün gece,
Seninle birlikte.
Hayyam'ı da...
Şimdi uğurlar olsun, herşeye
Ve kahve zamanı çocuk.
Böylesine bir aşkın ardından,
İyi gider____
____Her zaman...
* * * * * * * * * * * * * * * *
En ince çizgisidir yalnızlığımın,
Yokluk.
Bir bilinmeze ekleyebildiğim,
Her şey üst üste.
Yarına çıkacak, yüzüm de yok üstelik.
Her gece yalnız yatacak kadar,
Bencilim yine...
Şimdi yeniden söyle;
Sürdürmeli mi, bitirmeli mi,
Ya da Tanrı'ya mı bırakmalı bu aşkı,
Tüm zararsız düşlerimiz gibi.
Tanrı; Kutsamalı mı..?
Yorma Kutsal'ı
Bence git...
Yokluğumda boğulmadan,
Yalnızlığım öldürmeden hemde.
Bakışlarınla birlikte,
Hiç tadamadığım ___ öpüşlerini de al.
Ve git..!
Çünkü ben yalnızlığım kadar, benim...
Ve boş bir hikayenin,
En büyük kahramanıyım...
Henüz anlatılmamış.
Ve ruhsuz,
Hem kibirli, hem bencilim.
Gidişini bile, üstlenecek kadar hemde...
Şimdi, nasıl ki
Senin payına ise bu sevdanın yarısı,
Her hakkı da bana saklıdır işte yalnızlığımın.
Ama son bir kez de olsa
Kirletmeliydin,
Yüreğimin maviliğini.
Yapamadın...
Şimdi bırakta,
Gözyaşlarım, kanayabilsinler...
|
|
|
|
|
 |
|